Waar de weg eindigt, begint het echte avontuur

Nome ligt op het Seward-schiereiland, pal aan de Beringzee, op zo’n 850 kilometer ten noordwesten van Anchorage. Er is geen snelweg naartoe: Nome is alleen bereikbaar per vliegtuig of (heel soms) via ijswegen in de winter. Die ligging maakt het niet alleen afgelegen, maar ook een fascinerende uitvalsbasis voor wie het pure Alaska wil ervaren.

De stad werd gesticht tijdens de goudkoorts aan het begin van de 20e eeuw. In 1899 stroomden duizenden goudzoekers het gebied binnen na de ontdekking van goud in het strandzand langs de kustlijn. Die historie zie je nog steeds terug in het straatbeeld: oude houten huizen, vervallen mijnschachten en een klein maar interessant museum.

Nome zelf is compact: de ‘binnenstad’ telt een handvol straten, een paar supermarkten, cafés en tankstations. Maar zodra je de stad uit rijdt (ja, je kunt er wel lokaal een auto huren), opent zich een netwerk van onverharde wegen, uniek voor Alaska. Vanuit Nome vertrekken drie onverharde routes: de Teller Road, de Kougarok Road en de Council Road. Samen goed voor zo’n 350 kilometer ruige, ongerepte natuur, rivieren, uitgestrekte toendra’s en berglandschap.

Er zijn geen grote steden in de buurt. Teller, White Mountain en Council zijn kleine inheemse dorpen die je onderweg tegenkomt, elk met hun eigen gebruiken, verhalen en gastvrijheid. Ze zijn zeker een omweg waard als je écht kennis wilt maken met het leven in Alaska buiten de gebaande paden.

Unieke plekjes in Nome die je niet wilt missen

Langs de Snake River zie je in de zomer drijvende goudzuigers. Lokale hobbyisten zoeken hier nog steeds naar goud met een schop, een zeef en vooral veel geduld. Je kunt zelf meedoen of gewoon kijken hoe het eraan toegaat.

Net buiten de stad ligt Anvil Rock, een rotsformatie die lijkt op een aambeeld. Hier zouden de eerste goudzoekers hun kamp hebben opgeslagen. Het uitzicht over Nome en de kust is de klim waard.

Aan zee vind je Cape Nome, op zo’n 20 kilometer van de stad. Een perfecte plek om vogels te spotten of gewoon te genieten van de uitgestrekte Beringzee. Vooral tijdens de vogeltrek een indrukwekkend gezicht.

Wie verder de wildernis in wil, kan naar Pilgrim Hot Springs. Alleen bereikbaar via een onverharde weg en alleen bij goed weer, maar daar krijg je warme bronnen, toendra én mysterieuze ruïnes voor terug.

En dan is er nog Safety Roadhouse, een legendarische stop langs de Iditarod-route. In maart vol leven, de rest van het jaar stil en tijdloos met precies die charme die Nome zo eigen maakt.

Hier regeert de Toendra

Nome verrast. Niet met grote attracties, maar met plekken die opvallen door hun verhaal of sfeer. Eenvoudig, maar bijzonder.

De natuur rond Nome is overweldigend in haar eenvoud: groots, uitgestrekt en onverwacht rijk aan leven. Ondanks het noordelijke klimaat komt de toendra in juni en juli tot leven met een kleurenpalet van wilde bloemen, grasland en zacht mos. Bomen vind je hier niet, de wind en kou laten dat niet toe, maar juist daardoor reikt je blik eindeloos ver, de horizon lijkt nergens te eindigen. En dat betekent: volop kansen om dieren te spotten.

Met een beetje geluk zie je een groep muskusossen rustig grazen op de vlakte, logge beesten met ruige vachten en een kalme tred. Langs rivieren of bij visrijke plekken kun je in de zomer een grizzly tegenkomen, op zoek naar voedsel. Soms duikt er een groep rendieren op, ooit geïntroduceerd maar inmiddels volledig verwilderd. Arctische vossen schieten schichtig over de vlakte, en in de verte hoor je misschien het gehuil van een wolf. Aan de kust zwemmen bij het juiste seizoen zelfs grijze walvissen voorbij, hun ruggen als donkere bogen in het water.

En dan zijn er de vogels. Nome is wereldwijd bekend als birding hotspot. In de zomer verzamelen zich hier vogelliefhebbers uit alle hoeken van de wereld, in de hoop een glimp op te vangen van zeldzame soorten zoals de bar-tailed godwit of de bronsibis. Zelfs als je geen fanatieke vogelaar bent, is het indrukwekkend om te zien hoe de lucht en de grond hier leven van vleugels en geluid.

Drie onverharde wegen leiden vanuit Nome de wildernis in, elk met hun eigen karakter en uitzicht. Je kunt een dagtocht maken met de auto, met een goed gevulde picknickmand op de achterbank, of juist kiezen voor meer avontuur: fietsen met een fatbike, wandelen over de zachte toendrabodem, of met een gids het binnenland verkennen.

Wat je niet mag missen in en rondom Nome

Begin je bezoek in het Carrie M. McLain Memorial Museum, waar je in kleine zalen vol foto's en objecten een beeld krijgt van hoe Nome ontstond en wat het betekende om hier te overleven.

Neem vervolgens de tijd om de stad zelf te ontdekken. Wandel over Front Street en laat je verrassen door een lokaal eetcafé waar de special van de dag net zo goed zalm als rendierburger kan zijn. Maak een praatje in de Arctic Trading Post, een winkel en ontmoetingsplek waar je alles vindt van berenbellen tot handgemaakte sieraden.

In de winter is een rit met een hondenslee een absolute aanrader. Geen standaardritje, maar een tocht met mushers die de Iditarod hebben gereden en je met glinsterende ogen vertellen hoe het is om elf dagen over bevroren rivieren en door stormen te reizen. Zelfs een korte tocht van een uur geeft al een idee van de kracht en samenwerking tussen mens en dier.

En dan zijn er de wegen. Neem een dag de tijd voor de Teller Road en laat je verrassen door de leegte die steeds voller voelt: elanden, arctische bloemen, een verlaten vissershut. Stop, stap uit en luister. Soms hoor je alleen je eigen ademhaling en het kraken van je laarzen in het grind. Nome is geen bestemming waar je dingen ‘doet’, maar waar je dingen beleeft.